Strona główna
Orędzia Dziecko Jezus

Piątek, 28.05.2021 r.

 

Kiedy obudziłam się wcześnie rano, stało przede mną łaskawe Dzieciątko Jezus. Miało Ono na sobie promiennie białą szatę z czerwonymi pąkami lilii. Jego kręcone włosy lśniły złotem. Światło promieniujące z Niego wypełniło całe pomieszczenie. Emanowały z Jego osoby również delikatne złote promienie świetlne. Wokół głowy Pana widniała aureola z trójliściem.

Dzieciątko Jezus trzymało w Swojej ręce Biblię. Potrafiłam rozpoznać, że była to moja Vulgata, którą mam w domu. Kiedy Pan otworzył Biblię, otworzyły się równocześnie pąki lilii na Jego szacie i stały się kwiatami. Pięknie było to zobaczyć.

Pan spojrzał na mnie i powiedział: "Psalm 74!".

Następnie Dzieciątko Jezus modliło się w obcym języku, którego niestety nie rozumiałam. Nie była to łacina. Mowa ta zawierała wiele słów z "ch". Dzieciątko Jezus odmawiało żarliwie ten psalm.

Kiedy Król Niebieski zakończył psalm, zamknął Biblię i odkładając ją na bok rozpostarł Swoje ramiona nade mną.

Powiedział:

"Nie zapomnij o swojej misji. Będziesz rozmawiała z wieloma ludźmi. Zrób wszystko tak, jak Ja ci mówię. Ludzi, którzy realizują własne interesy, zostaw."

Dostałam osobiste przesłanie.

Zapytałam Dzieciątko Jezus, czy rzeczywiście praktykowało Ono judaizm za Swojego życia. Czy czytało Torę i znało paski modlitewne. Odpowiedziło twierdząco.

Łaskawe Dzieciątko Jezus pobłogosławiło mnie i zniknęło.

 

Orędzie to zostało opublikowane bez zamiaru ingerencji na wyrok Kościoła Rzymsko-Katolickiego

prawa autorskie © Manuela 2000

 

Psalm 74

 

Nad zgliszczami świątyni

 

Ps 74:1 [Pieśń pouczająca. Asafowy]

Dlaczego nas, Boże, na zawsze odrzuciłeś?

Czemu sroży się gniew Twój na owce pastwiska Twojego?

 

Ps 74:2 Pamiętaj o gromadce Swojej, którą dawno nabyłeś, Wykupiłeś jako szczep dziedzictwa Twego, Pamiętaj o górze Syjon, na której mieszkasz!

 

Ps 74:3 Skieruj kroki Swoje ku ruinom, które od dawna leżą: Wróg wszystko spustoszył w świątyni.

 

Ps 74:4 Ryczeli wrogowie Twoi w miejscu Twych zgromadzeń, Zatknęli sztandary swoje.

 

Ps 74:5 Widać, jak się podnoszą w górę siekiery, Niby w gęstwinie leśnej.

 

Ps 74:6 Już wszystkie jej bramy rąbią toporem I rozbijają młotami.

 

Ps 74:7 Puścili z dymem świątynię Twoją, Aż do grundu splugawili przybytek imienia Twego.

 

Ps 74:8 Pomyśleli sobie: Zniszczymy ją od razu; Spalmy w kraju wszystkie miejsca zgromadzeń Bożych.

 

Ps 74:9 Nie widzimy godeł naszych; już nie ma proroka, A nikt pośród nas nie wie, jak długo?

 

Ps 74:10 Jak długo, Boże, wróg będzie urągał? Czyż nieprzyjaciel wiecznie będzie bezcześcił Twe imię?

 

Ps 74:11 Dlaczego cofasz rękę Swoją, A prawicę Swoją chowasz w zanadrzu? Skończ!

 

Ps 74:12 Wszak Ty, Boże, z dawna Jesteś moim Królem; Ty dokonujesz dzieł zbawienia na ziemi.

 

Ps 74:13 Tyś mocą Swoją rozdzielił morza, Zmiażdżyłeś głowy potworów na wodach.

 

Ps 74:14 Tyś rozbił głowę Lewiatana, Oddałeś go na żer zwierzętom pustyni.

 

Ps 74:15 Ty sprawiłeś, że wytrysnęło źródło i potoki, Tyś osuszył rzeki potężne.

 

Ps 74:16 Twój jest dzień i Twoja jest noc, Tyś ustanowił światło i słońce.

 

Ps 74:17 Tyś ustalił wszystkie granice ziemi; Tyś ukształtował lato i zimę.

 

Ps 74:18 Pamiętaj o tym, Panie, że nieprzyjaciel urąga, A lud nierozumny lży imię Twoje!

 

Ps 74:19 Nie wydawaj dzikim zwierzętom duszy gołębicy Swojej, Nie zapominaj nigdy o życiu Swych ubogich!

 

Ps 74:20 Pomnij na przymierze, Gdyż mroczne zaułki ziemi pełne są gwałtu.

 

Ps 74:21 Niechaj uciśniony nie odchodzi ze wstydem! Ubogi i biedny niech wysławia imię Twoje!

 

Ps 74:22 Powstań, Boże, broń sprawy Swojej! Pomnij na zniewagę, którą co dzień wyrządza Ci bezbożny!

 

Ps 74:23 Nie zapomnij krzyku wrogów Swoich, Wrzawy swych przeciwników, która ustawicznie się wzmaga.