Getuigenissen over Sievernich

Getuigenis 22

Bevrijding van nicotineverslaving.  

Getuigenis over de bevrijding van alcohol na 15 jaar door Marpingen en bevrijding van nicotineverslaving na meer dan 40 jaar door Sievernich: Ik werd op 25 augustus 2003 door de Moeder Gods in Marpingen van vandaag op morgen van de alcohol bevrijd. (Bericht en geneeskundig attest liggen sedert 17 oktober 2003 in Trier bij bisschop R.Marx) Na de verschijning van de Moeder Gods in Sievernich op 1 augustus 2005 had ik een innerlijke onrust en een sterk verlangen gekregen naar de Moeder Gods, wat thuis nog versterkte. Op 8 augustus 2005 reisde ik terug naar Sievernich, daar kon ik nog intensiever voor 'Jezus de Gekruisigde' en de 'Moeder Gods' bidden. Wat er daar bij mij omging, kan ik niet beschrijven. Op verschillende momenten hoorde ik innerlijk de woorden: 'open je helemaal voor mij', 'luisteren', 'leren' en 'geduld'. Wanneer ik voor een korte tijd terug thuis was, ben ik altijd weer naar Sievernich teruggegaan. Zo gebeurde het dat vanaf 5 september 2005 ik geen verlangen meer had om te roken en zo dus van de nicotineverslaving werd bevrijd. (zie geneeskundig attest) Wie de kwellingen van de verslaving kent, kan zich voorstellen, wat dat voor mij betekent. Omdat dit zonder geneeskundige hulp en medicamenten gebeurde en alleen door de hulp van de Moeder Gods is gebeurd, is dat voor mij een wonder en naar menselijke maatstaven niet te verstaan.

U. B., Wesel

Getuigenis 21

Eucharistisch teken van 5 december 2005

Op 5 december 2005 zag ik tijdens de Aanbidding voor het uitgestalde Allerheiligste in Sievernich opnieuw, zoals eerder op 8 november 2004, het Kindje Jezus in de monstrans, maar deze keer niet als het Kindje Jezus van Praag. De grijze lijnen van een hoofd met haar en een bovenlichaam waren duidelijk te herkennen.

M. R., Keulen

Getuigenis 20

Ik was zelf in Sievernich en heb Maria ook gezien. Bovendien was ik een keer tijdens de verschijningen eventjes achter in de kerk gekomen. Ik zag dat de binnenruimte zeer helder was door een geel, gouden schijnsel en een kleine Jezus boven het altaar.

Ik heb het Kindje Jezus gezien ongeveer 3 meter in de lucht boven het altaar in een goudgeel licht. En dit geel, gouden licht vulde heel de kerkruimte. Achteraf was ik verschillende keren aanwezig in de kerk op gewone dagen en nergens was er een figuur van het Kindje Jezus te zien bij het altaar. Bovendien heb ik buiten bij de verschijningssamenkomsten een heiligenkroon gezien bij een meegebracht Mariabeeld.

Dankzij goddelijke hulp ben ik ongeveer 6, 7 jaar geleden spontaan genezen van  kanker. Zo begrijpt u zeker mijn interesse aan de boodschappen. Maria heb ik gezien in het wit, wit gewaad, buiten tijdens de gebeden op de plek bij de linden en het gedeelte van het kerkhof. Ik dacht dat ik fantaseerde, mij dat inbeeldde. Maar ze was precies zo, zoals ze in de Keulse kranten volgens beschrijvingen van andere personen, die ze ook zagen, stond beschreven. Het Mariabeeld, dat ik zag met een heiligenkrans, heb ik slechts schuin langs achter gezien en overigens ook in de nabijheid van de lindebomen. Ze was door pelgrims uit België meegebracht en ze zou reeds genezingen bewerkt hebben. Achter de kerk, het laatste gedeelte van het kerkhof met de bomen - nu staat  daarnaast de mooie kleine kapel - ervaar ik een licht etherische atmosfeer. In Turkije, te Efese, waar Maria de laatste jaren van haar leven heeft doorgebracht, heb ik ook deze lichte, weldoende, atmosfeer ervaren. Nog sterker.

G. K., Keulen

Getuigenis 19

Afscheid van de Moeder Gods op 3 oktober 2005

Hiermee wil ik mijn getuigenis geven over Sievernich: Toen ik op maandag 3 oktober 2005 in de parochiekerk was van Sievernich, voelde ik tijdens de ganse duur van de verschijning van de Moeder Gods, een zeer krachtige en intensieve hitte, die zelfs nog geduurd heeft tot het einde van de H.Mis. Er bestond geen uiterlijke aanleiding voor deze innerlijke hitte in mijn lichaam want ik had reeds heel de dag doorgebracht in de kerk en bijna niets gegeten. Wanneer dit getuigenis kan bijdragen tot erkenning van de verschijningen van de Moeder Gods in Sievernich, zou ik mij zeer daarover verheugen  en God  daarvoor danken, dat Hij mij deze genade heeft geschonken.

A. H., Konstanz

Getuigenis 18

Afscheid van de Moeder Gods op 3 oktober 2005

Hiermee wens ik van een voor mij eucharistisch wonder te getuigen, dat op 3 oktober 2005 (laatste verschijningsdag van de Moeder Gods in de parochiekerk van Sievernich)

plaats had. Na het verschijnen van de Moeder Gods werd het Allerheiligste Sacrament des Altaars uitgestald. Na een korte tijd zag ik, hoe de Hostie veranderde in de monstrans. Eerst zag ik alleen donkere vlekken in de Hostie en dan het Kindje Jezus als borstbeeld. Het had lokken en droeg een gewaad. Ik was diep aangegrepen, omdat ik het amper vatten kon, dat God zich ook aan mij toont in deze tijd en mij daardoor heel nabij wil komen. Het was voor mij een groot geschenk waarvoor ik niet genoeg danken kan. U. B., Wesel

Getuigenis 17

Eucharistisch teken van 8 november 2004

… eerst wachtten wij met gebeden van de 'blauwe oase' op die bepaalde 8 november 2004 op het verschijnen van de Moeder Gods. Ik had bij mij zelfs de zeer erg zieke (door kanker getroffen), dochter van een vriendin meegenomen, mevrouw Karin Sch., die op bezoek uit Californië in S. bij haar ouders was om samen met haar aan de Moeder Gods genezing te vragen. Karin is overigens protestants, maar ze heeft evenals wij allen, het eucharistisch wonder beleefd. Zoals altijd werd tegen 17.20 uur tot 17.45 uur de Smetteloze verwacht. De aartsengel Gabriël kwam en bracht ons de boodschap van de Moeder Gods, namelijk dat zij de voorspreekster voor ons allen bij haar Zoon Jezus wou zijn. Mijn persoonlijk gevoel was natuurlijk een van ontgoocheling voor het wegblijven van de Moeder Gods. Ik kon echter nog niet vermoeden welk wonder ik en de anderen deze avond zouden beleven. Zoals altijd begon dan om 18.15 uur de Aanbidding van het Allerheiligste Sacrament des Altaars gedurende een half uur in de nieuwe monstrans, die voor de eerste keer in 2 jaar als geschenk mocht gebruikt worden. Deze monstrans is zo wondermooi en stralend met de afbeeldingen van de twaalf apostelen rond de binnenste stralenkrans, helemaal passend voor de Allerhoogste Majesteit. Vanaf het begin zag ik in de Hostie enkele donkere punten en vroeg mij af wat dit wel zou zijn. Omdat ik een bril draag, heb ik natuurlijk mijn ogen altijd weer opnieuw getest. Ik zit toch altijd naast de zienster omdat ik sedert januari 2004 de genade heb, op wens van de Smetteloze, door herhaling van de boodschappen van Manuela, deze te mogen opschrijven. De Moeder Gods heeft uitdrukkelijk gewenst dat iemand anders de boodschappen moet opschrijven opdat Manuela zich helemaal kan wijden aan de boodschappen en de opdrachten.

Deze taak viel mij dus toe. Ik zei stil tegen Manuela dat ik iets zag in de Hostie. Ze was echter diep verzonken in gebed en antwoordde mij niet. Na ongeveer 10 minuten moet het deurtje midden in de monstrans opengegaan zijn, want de Hostie gleed iets naar achter. Nu zag ik duidelijk een afbeelding op de Hostie van een klein kind met krulhaar. De priester die de Aanbidding leidde, zette de Hostie weer op haar plaats en sloot het deurtje weer. Tijdens de beweging van de Hostie was het Kindje Jezus duidelijk te zien, zoals een borstbeeld, heel duidelijk. Ik keek en keek, zodat een bevriende vrouw naast mij zei: 'U ziet het goed, ik zie het ook.' Ik vroeg: 'Wat ziet u?' Ze antwoordde mij: 'Het Kindje Jezus zoals een borstbeeld!' Mijn familie en mijn man in de rij voor ons hoorden dit fluisteren en draaiden zich om, om te bevestigen dat zij hetzelfde zagen. Ook de pelgrims achter ons waren nu ook moedig genoeg om te bevestigen, dat ze het Kindje Jezus duidelijk zagen. En zo ging het verder door de rijen. Manuela, die nu opmerkzaam geworden was en keek naar het altaar, kon het nu ook duidelijk zien.  Ze dacht om het direct aan de priester te zeggen na de mis. Op mijn aanraden vroeg ze via de microfoon op het einde wie er allemaal in de Hostie iets gezien had.

Talrijke mensen, ongeveer 80 zoals bleek, hadden het gezien. Zeldzaam was dat enkele mensen die voor het altaar knielden niets hadden gezien. De meeste zieners zaten aan de rechter kant. Ik wil hiermee getuigen over het wonder, ook voor veel andere mensen, die gedeeltelijk de bisschop van Aken reeds op de hoogte hadden gebracht. Ik zal deze genade, die mij ten deel viel met andere pelgrims, nooit genoeg weten te schatten en God hiervoor te kunnen danken. De beeltenis van het Kindje Jezus is diep in mijn gedachtenis en mijn hart ingeprent, zodat ik het nog steeds duidelijk voor ogen zie. Prijs de Heer!!!…

A. M., Stolberg

Getuigenis 16

Afscheid van de Moeder Gods op 3 oktober 2005

Dankbaar en met liefde tegenover de Heilige Moeder Gods, wens ik mijn bevrijding van artrosepijn mee te delen aan de linker heup. Ik leed sedert maanden in stijgende lijn onder deze pijnen, zodat ik noch in de slaap, noch bij het zitten, zonder pijn was.

Het lopen was erg beperkt en moeizaam. Ik had mij reeds opgegeven voor een eerste controleanalyse in verband met een operatie. Deze is dan gebeurd op 6 oktober 2005.

In Sievernich heb ik met enkele leden van onze gebedsgroep op 3 oktober 2005 achter in de kerk heel de dag in gebed, aan de verschijning van de Moeder Gods en aan het H.Misoffer deelgenomen. Ik heb ook een beetje gebeden om van de pijnen te mogen bevrijd worden. Het was mij eerst niet opgevallen, maar vanaf ongeveer in de vroege namiddag verdwenen mijn pijnen. Bij de thuisreis had ik het gevoel een nieuw gewricht te hebben. De radiografie op donderdag (6 oktober 2005) toonde een artrose aan het linker gewricht. Toch ben ik sedert 3 oktober 2005 zonder pijn, kan weer normaal gaan en heb geen zorgen meer om reeds op 60 jaar een heupoperatie te moeten ondergaan.

Ik dank onze Heilige Moeder Gods van Sievernich zeer.

K. B., Rheda-Wiedenbrück

Getuigenis 15

Eucharistisch teken van 8 november 2004

Op 8 november was ik aanwezig in de gebedsgroep te Sievernich. Tijdens de eucharistische Aanbidding zag ik in de grote Hostie een kruis en links boven een ronde schijf (donkerbruin meer bepaald donkerrood). Pastoor Bündgens antwoordde op mijn vraag dat er in de Hostie geen stempeling was geweest. Daarmee wil ik nog getuigenis afleggen over het gebeurde. Om het beter te verstaan, teken ik het hier:

A. B., Hellenthal

Getuigenis 14

Afscheid van de Moeder Gods op 3 oktober 2005

Op 3 oktober 2005 kwamen wij per bus met 40 pelgrims uit Banneux/België naar Sievernich, waar wij om 13.45 uur toekwamen. Wij mengden ons onder de biddende mensen en zongen en baden samen. Toevallig trof ik nog een kleine groep uit Linz/Oostenrijk met mevrouw P. (een mystieke vrouw). Ik zocht met haar al onze zorgenkinderen op, daar waar ze stonden en baden. Mevrouw P. zei tegen mij: 'De Moeder Gods is aanwezig.' Hierop antwoordde ik: 'Ja, ik weet het, ze toont mij/ons de gele wolken van Heroldsbach'. Wij reisden reeds 15 jaar naar Heroldsbach. Ik keek naar de biddende mensen. Veel van onze biddende mensen waren gehuld in gele wolken, ook vreemden die ik niet kende. Ik zie het altijd, ook op andere mariale feesten. Veel van onze oude Heroldsbach-bedevaarders, kunnen u dat bevestigen.

H. S., Mainz

Getuigenis 13

Ik zou jullie willen meedelen, dat ik op 8 november 2004 in de kerk van Sievernich tijdens de Aanbidding van het Allerheiligste, het hoofdje van het Kindje Jezus in de monstrans heb gezien.

H. K., Heinsberg

Getuigenis 12

In oktober 2004 gingen mijn man en ik weer op bedevaart naar Medjugorje (Joegoslavië) Op deze reis hadden wij een bevriend echtpaar uitgenodigd,  die ook meegingen. (Echtpaar A. uit L.) Zondagavond laat tegen 21.30 uur kwamen wij in het vernoemde oord toe. We wilden onze benen wat strekken en gingen nog naar de kerkplaats, het was reeds donker en het was koud en winderig. Ik zei tegen R. - onze mannen liepen enkele meters achter ons - 'Eigenlijk moeten wij toch niet zo ver reizen, de Moeder Gods verschijnt ook in Duitsland, voor het ogenblik nog in Sievernich nabij Düren en naar Marpingen is ze ook meermaals gekomen.' Onmiddellijk toen ik 'Sievernich' en 'Marpingen' zei, raakte ons een wolk van rozengeur. Zelfs onze mannen, die enkele meters achter ons liepen, hebben de geur opgemerkt. Dat gaf de doorslag dat dit echtpaar ook op 8 november 2004 mee naar de gebedsontmoeting ging in Sievernich. De kerk in Sievernich was zo overvol, dat ik helemaal links op een radiator van de verwarming nog een plaats kreeg. Toen ik tijdens de Aanbidding naar de Hostie keek, dacht ik bij mezelf: "Wat heeft de priester daar nu gedaan? Hij heeft blijkbaar een kleine donkere Hostie geschoven voor de grote. Ik zag ook in de Hostie een kruis.

De lange balken leken beschenen door licht. Ik dacht eerst dat het te maken had met de kerkbelichting. Het werd onrustig in de kerk en later vroeg de zienster: "Heeft iemand het Kindje Jezus gezien? Laat die zich melden." Het waren er velen. Mijnheer A. zei dan ook dat hij het Kindje Jezus gezien heeft in de Hostie. Zoals ik de Hostie heb gezien, zo zal ik ze tekenen.

…. (Zeichnung)….

Grote Hostie. De kleine cirkel was helemaal donker (grijs). Het kruis leek  erop gestempeld. De lange balken leken beschenen door licht. Van mevrouw M. (kosteres van Sievernich) heb ik gehoord dat in de kerk van Sievernich geen gestempelde hosties worden gebruikt.

G. S., Hellenthal

Getuigenis 11

Gisteren was ik met drie vriendinnen van hier in Sievernich. Voor de eerste keer kon ik aanwezig zijn wanneer de Moeder Gods daar zou verschijnen. Vol spanning wachtte ik op de komst en wenste nog nooit zo sterk om een weinig van haar verschijning te zien. -

Toen het moment was gekomen, zag ik, dat er rond de deur van het tabernakel gouden parels ketsten en kapot sprongen. Ik dacht: "Misschien is dat technisch gezien zo gedaan om het ogenblik aan te kondigen." Toen keek ik nog naar omhoog en zag in  het gewelf van de kerk evenveel gouden korrels kapot springen. - Na de H.Mis vroeg ik buiten voor de kerk aan mijn vriendinnen, wat dat wel geweest moest zijn? Maar zij bevestigden mij, niets gezien te hebben.

L. S., Essen

Getuigenis 10

Mijn vrouw en ik waren op 13 mei en 7 oktober 2002 weer in Sievernich, toen de Moeder Gods verscheen. Het fenomeen dat wij telkens beleefden, was een bijzondere geur. Soms kort, soms wat langer aanhoudend. Het was dezelfde geur die wij sedert 1995 telkens weer in Schio/Vicenza beleefden. (Bij 13 reizen naar Schio) Een zeker teken van de aanwezigheid van de Moeder Gods.

L. und G. R., Schöntal

Getuigenis 9

Eucharistisch teken van 8 november 2004

Hiermee wil ik mijn persoonlijke belevenis van 8 november 2004 meedelen. Ik kon het met mijn verstand niet vatten wat ik zag. Eerst door de andere vrouwen werd ik bevestigd in wat ik zag, wat ik mocht zien, 'het Kindje Jezus'. Op 4 april 2005 was ik opnieuw in Sievernich. Kort voor de komst van de Moeder Gods voelde ik, zoals zo dikwijls, in mij een grote hitte. Iets later bemerkte ik een frisse wind waaien door de kerkruimte.

M. S., Marl

Getuigenis 8

Verschijning van 3 oktober 2005

Ik voelde een grote hitte, dan zag ik het heldere ovale licht van de Moeder Gods. In het midden van het licht zag ik zoiets als ontelbare kleine glinsterende goudpartikels.

De Smetteloze kwam uit het ovale licht naar voor. Ze was helemaal in het wit gekleed en droeg op haar hoofd een gouden kroon.

Manuele Strack, Düren

Getuigenis 7

Eucharistisch teken van 8 november 2004 en 3 oktober 2005-12-15

Op 8 november 2004 heb ik de Barmhartige Jezus in de Hostie gezien. (De anderen het Kindje Jezus, ik niet, maar de Barmhartige Jezus) Op 3 oktober 2005 zag ik hoe de priester de grote witte Hostie in de monstrans stak, en voor mij was het duidelijk dat dit het Kindje Jezus van Praag was (niets van wit nog te zien), de wijd uitgestrekte mantel, het hoofd zeer duidelijk evenals de rechter hand. De linker hand hield de wereldbol. Het duurde zo zeer lang, toen werd de monstrans goud van kleur, dan lichtend, in het midden een kleine Hostie, daarna veranderde het hoofd van het Kindje Jezus van Praag in het lijdend, met doornen gekroond Hoofd van Jezus. Toen de priester de Hostie weer verwijderde, was ze helemaal wit.

C. F., Haan

Getuigenis 6

Eucharistisch teken van 8 november 2004

Ik heb vandaag tijdens de Aanbidding gezien dat de Hostie bewogen heeft. Ze bewoog precies alsof ze opgehangen was. Ik heb geen betekenis geschonken aan de zaak omdat ik gedacht heb dat de Hostie in de monstrans was opgehangen. Ik was bezig met het orgel en ver verwijderd van het gebeuren, maar de bewegingen waren duidelijk.

Ik zou nog willen zeggen ter vollediging, dat ik opmerkzaam ben geworden door een metalen geruis kort ervoor of tijdens het gebeuren en dat in mijn gedachten is blijven hangen, zoals een oud uurwerk dat verder liep.

W.O., Zülpich

Getuigenis 5

Eucharistisch teken van 8 november 2004

Hiermee getuig ik, dat ik tijdens de Aanbidding plotseling een kleine gestalte, zoals een kind met krulhaar, ietsje groter dan een buste, in de Hostie zag. Ik keek en keek tot dat mijn buurvrouw stil zei, dat ze ook iets zag. Dit visioen duurde dan ongeveer 15-20 minuten tot het einde van de Aanbidding. Veel mensen zegden en meldden hetzelfde, ook mijn familie. Ongeveer 70-80 personen staken hun handen omhoog toen Manuela het hun vroeg. Omdat ik en vele anderen hiervan getuigenis willen afleggen, konden aansluitend de mensen, die als ziener het Kindje Jezus zagen in de Hostie, die hier aanwezig waren, zich beneden opgeven met naam en adres als getuige van dit Eucharistisch wonder.

Er volgen 23 ondertekeningen met adres.

Getuigenis 4

Eucharistisch teken van 8 november 2004

Op de plaats van de heilige Hostie in de monstrans zag ik slechts lichtend, helderrood glanzen.

H. S., Zülpich

Getuigenis 3

Eucharistisch teken van 8 november 2004

Geachte mijnheer M.R., precies zoals u het beschrijft, heb ik het Kindje Jezus ook gezien, Hoofd (zwart haar) en bovenlichaam. Het was een zeer diepe en intense Aanbidding, ja het was geheimzinnig en toch zo natuurlijk. Een gezegende, genaderijke gebedsdag. Met grote vreugde gingen wij naar huis.

M. D., Grevenbroich

Getuigenis 2

Eucharistisch teken op 8 november 2004

Ik zag precies in het midden voor of in de Hostie een grijs, rond hoofd en dan daaronder links en rechts twee grotere trapezeachtige grijze vlakken, die beiden boven smal waren en naar onder breder werden. Onder het hoofd was een kleine afstand, eer de vlakken begonnen. Tussen de vlakken was in het midden een grotere afstand. In het totaal vormden deze vlakken samen met het hoofd een driehoek, zoals het beeld van Kevelaer. Ik herkende wel direct een figuur, maar deze leek mij echter iets vreemd.

Eerst toen mevrouw Strack mij later zei, dat het ging om het Kindje Jezus van Praag en ik dat wat ik gezien had met een beeld vergeleek, herkende ik duidelijk het Kindje Jezus van Praag. De afstand onder het hoofd was de witte kraag, de grijze vlakken de open mantel. Het Kindje droeg geen kroon.

M. R., Keulen

Getuigenis 1

Eucharistisch teken op 8 november 2004

Tijdens de Aanbidding van het Allerheiligste Sacrament des Altaars bad ik diep verzonken in gebed, toen plotseling verschillende mensen uit de kerkbanken riepen:

"De heilige Hostie… het Kindje Jezus…!" Opmerkzaam gemaakt door de mensen, zag ik nu voor de heilige Hostie het Kindje Jezus, helemaal gehuld in wit licht met wat zwart haar. Zijn rechter hand hief het omhoog om te zegenen.

Toen de priester, Eerwaarde Bündgens, de Hostie in de monstrans iets rechter zette, bewoog de Hostie, maar het Kindje Jezus bleef onveranderd in zijn positie. Het Kindje Jezus was voor veel mensen minstens 15 minuten zichtbaar. Bij het wegnemen van de Hostie uit de monstrans door de priester, verdween ook het Kindje Jezus. Later herkende ik aan de hand van beelden, dat het ging om het Kindje Jezus van Praag, dat reeds op 15 oktober 2004 in Sievernich verschenen was.

Manuela Strack, Düren